Een tempel voor de jaren 60
Een tempel voor de jaren 60

Een tempel voor de jaren 60

De Oosterkerk in Amsterdam. Wat te doen met dit voormalig godshuis? Nu is er weer gedoe tussen een balletorkestje, dat de kerk als oefenruimte wil annexeren en een organisatie die zich huis van verbinding noemt, waarschijnlijk een verpleegstersopleiding.
Die twee clubs wil men daar stallen, maar ze schijnen niet samen door een deur te kunnen.
De oplossing is simpel, wegwezen die twee probleemzoekers en maak eindelijk van die kerk waarvoor hij uitermate geschikt is: een tempel voor de helden van de jaren 60 van de vorige eeuw, allemaal dood, maar ze mogen niet vergeten worden. En allemaal leefden en werkten ze op een boogschot van de Oosterkerk.

Helden uit de jaren zestig

Maak van die Oosterkerk een tempel om onze helden uit de jaren zestig van de 20e eeuw te eren. Helemaal te wauw. Een blitse totaalervaring, helemaal in de sfeer van die tijd. Vloeistofprojecties, geestverruimende middelen, hippiemode, sitarmuziek, wierook, blote dans en dagelijks een happening. Instant karma. Instant succes.
De oostelijke eilanden in Amsterdam zijn hiervoor de logische locatie.
Hier lag de boot van de Lowlands weed company van Kees Hoekert, het eerste openlijke softdrugs verkopende bedrijf in ons polderlandje. Hier woonde anti-rookmagiër, icoon van de jaren zestig en schreeuwlelijk Robert Jasper Grootveld. In de gracht liggen nog altijd zijn eilanden van piepschuim. Johnnie the Selfkicker, schrijver, dichter, poëet, woonde er ook met zijn muze Yvonne. Cor Jaring, die fotograaf die hippe jaren zestig op de gevoelige plaat vastlegde, werd hier geboren en had hier aan het eind van zijn leven een laatste tentoonstelling, en Aatje Veldhoen, de meest spraakmakend kunstenaar van die hippietijd woonde er nog in een huis dat op zichzelf al een museum was. Onwijs gaaf.
Nu is het moment om hun plaats in de geschiedenis te verankeren en dit geweldige idee ten uitvoer te brengen. Het is tijd om deze droom werkelijkheid te laten worden. Te gek.

Betekenis voor Amsterdam

Om te eren wie ere toekomt. Onze helden van de jaren zestig van de twintigste eeuw. Mensen die zo ongelofelijk veel hebben betekend voor Amsterdam. Hun inspiratie, hun gedachten, hun werk en hun leven aan onze mooie stad hebben geschonken. Opdat zij niet vergeten worden.
En zo wordt tegelijkertijd een nieuwe grensverleggende toeristenattractie gecreëerd, die van heinde en verre bezoekers zal trekken. Die zich helemaal in de sfeer die tijd kunnen onderdompelen. Kassa, weet je wel. Ik kwam met idee al in 2015, sindsdien is er geen actie ondernomen en heerst de Jan Saliegeest.
Veel geouwehoer, weinig actie. Het kan daarom nog steeds en het is maar dat u het weet.

* Laatste revisie op 25 oktober 2021 door Redactie AC

Bez 14 x, 1 snds (291023)

7 Reacties

  1. Avatar Van Bart
    Bart

    Niks mis met een dependance van Paradiso, toch, ook ooit een Godshuis.
    Maar ik dacht dat de Oosterkerk geheel gevuld was met zzp’ers, kleine zelfstandigen en welzijnsclubjes.. Of is dat ook al weer verleden tijd? ‘Huis van verbinding’ komt me vaag bekend voor.. In de jaren zestig logeerde ik soms bij vrienden die een bel-etage hadden op de Oostenburgergracht, om de hoek dus van ‘lowlands paradise’ midden in Oost of all places.. Ik rookt toen ook wel eens een joint, gezeten op de houten trappetjes voor de allang gesloopte woninkjes, of door een corporatie inmiddels tot bewoonbaar niveau verheven stulpjes. En Cor Jaring kende ik toen ook al, later kwamen we vaak bij cafe Heuvel op de Prinsengracht, zijn stamcafe..
    En ach, de poptempels van weleer zijn door de Jan Saliegeest van de tijd waarschijnlijk in rook opgegaan. De kans dat de Oosterkerk de nieuwe hippietempel zal worden is wat mij betreft nihil, t’is maar dat je het weet, Rob

  2. Als je je eigen idee moet aanprijzen door andere alternatieven te ridiculiseren, dan ben je vermoedelijk niet zo zeker van je eigen zaak…

    De Oosterkerk is een van de weinige concertzalen waarin nog plaats is voor kleinschalige en laagdrempelige cultuur, met name op klassiek gebied. Ik las dat er meerdere malen per week concerten worden gegeven, dus het is niet zo dat er te weinig gebeurt. Misschien moet de gemeente eens stoppen met het vernachelen van dit soort locaties en het in eigen beheer houden.

    Dus geen vast honk voor een balletorkest, geen vaste plek voor een kerkgenootschap en al helemaal geen dependance van Ruigoord. Het is maar dat je het vergeet…

  3. Avatar Van Milena Tsareva
    Milena Tsareva

    Dit artikel van de heer Zwetsloot is een mooi voorbeeld van preken voor eigen parochie, waarbij het algemeen belang voorgewend wordt en zelfs de “betekenis voor Amsterdam” van stal gehaald wordt. Walgelijk.

    1. Avatar Van Bart
      Bart

      Heerlijk dat je zo ‘aangebrand’ reageert, Milena. Maar Rob ken ik al zolang, hij meent het niet zo serieus, toch Rob? Het algemeen belang, Milena, is helaas al tijden niet meer zo vast omlijnd. Rob had ooit een leuk idee, zo is ook ooit Paradiso ontstaan, naar ik meen, en nu een gevestigd instituut… Maar wat ik weet van de Oosterkerk is dat daar geen sprake van echte leegstand of dergelijke is. Toen ik er nog wel eens kwam, zaten er veel leuke clubjes en initiatieven, waarom zou dat nu niet meer kunnen? (subsidie, ik weet het!)
      Volgens mij kan er nog veel moois met de Oosterkerk gebeuren als zich er meer mensen mee gaan bemoeien…

      1. Avatar Van Milena Tsareva
        Milena Tsareva

        Ik ga een beetje off-topic, maar nu je er toch over begint, Bart… dat het algemeen belang al tijden niet meer zo vast omlijnd is, is trouwens één van de grootste problemen in de westerse wereld aan het worden. Kaders, waarden en normen vervagen in rap tempo en in de begrotingen/verdienmodellen van de overheden wenst men geen stuiver meer uit te geven aan het herstellen hiervan. Regels maken is het credo, maar erop handhaven is (om weer enigszins on-topic te komen) vloeken in de kerk. Maar hoe dan ook: een tempel voor de helden van de jaren zestig lijkt me iets marginaals, dus verre van algemeen belangrijk.

        1. Avatar Van Bart
          Bart

          Daar waren we het dus roerend over eens, Milena..
          Zowel Rob en ik zijn producten van de jaren ’60 of zo, we kwamen elkaar wel eens tegen tijdens de jaren ’80, en ik moet nu nog vaak lachen om Rob’s bijdragen voor AC. Zijn statement ‘het is maar dat u het weet’ gebruikt Rob al zolang ik zijn berichten zie. En (ik spreek nu voor mij zelf:) soms kun je wel eens dromen over mooie dingen waarvan je weet dat die nooit meer gerealiseerd worden: de Oosterkerk als Punkpodium (niet mijn idee) of de Oosterkerk als plek voor concerten en bijeenkomsten voor buurtbewoners, van waaruit allerlei prachtiche initiatieven komen, gesteund door de gemeente. (mijn idee)
          Dan is de Oosterkerk weer de plek van de buurt…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Total
0
Share