Anarchie op de Nijlpaardenbrug

Geregeld fiets ik naast Artis over de Nijlpaardenbrug, een steil klimmetje dat vele -vooral oudere- fietsers tot afstappen dwingt. Opeens was half augustus afstappen verplicht, meldde een groot geel bord. Dat was omdat men vanwege onderhoud aan deze mini-col het voetpad had afgezet.
Ik moest gelijk aan wethouder Dijksma denken, zou die de top wel halen op het rijwiel waarmee ze laatst in de media verscheen om iets te promoten, maar wat ook weer?

Voor mij zag ik een oudere vrouw in een bloemetjesjurk afstappen, terwijl ze aan alle kanten werd gepasseerd door fietsers die dat niet deden. Zoals twee jochies van rond de 10 jaar, die op de top enthousiast tegen elkaar zeiden dat ze straks lekker vanaf deze brug gingen duiken. Want de Nijlpaardenbrug is deze hele zomer al de plek waar alle buurtkinderen vanaf duiken, terwijl hun moeders lekker in de zon zitten met een glaasje bubbeltjeswijn of een baantje in het troebele water trekken.

Deze ontwikkeling was anderen weer een doorn in het oog, ze voorzagen afschuwelijke ongelukken bij de jeugd, die massaal de brug als springplank gebruikte en ze stuurden brieven aan de gemeente o.l.v. Femke H.
Enkele weken geleden viel bij omliggende bewoners een heuse brief van de gemeente in bus waarin stond dat al dat zwemmen en springen op deze plek niet toegestaan was.

Het weekend daarop was het drukker dan ooit tevoren met zwemmers en duikers en sneuvelde menige fles prosecco.
Ouderwetse anarchie op de Nijlpaardenbrug.
Maar het was warm en zonnig, dus wat moet je anders?
Sindsdien is de situatie onveranderd, alleen door het opknappen van de brug heeft de lokale jeugd een duikplank die helemaal aan de laatste eisen voldoet.
Goed bezig die gemeente.