Posted by 
De doorgesnoven diender – Onlangs gaf Jazie Veldhuyzen, raadslid en fractievoorzitter van de van BIJ1 afgesplitste partij De Vonk, een geheel eigen invulling aan het begrip politieke verharding. In een tweet op X stelde hij, vooruitlopend op een debat over politiegeweld, dat actievoerders ‘in elkaar worden geslagen door cokesnuivende agenten’ en dat politiemensen naar Amsterdam komen om ‘lekker linkse mensen, pro-Palestijnse activisten en mensen van kleur’ af te rossen. Hij sloot af met: ‘zo gaat dat echt’.
Zichtbaar geërgerd
Burgemeester Halsema en korpschef Holla reageerden zichtbaar geërgerd en noemden de beschuldigingen volkomen ongefundeerd. Veldhuyzen deed er nog een schepje bovenop en kondigde een motie aan om ME’ers en leden van aanhoudingseenheden verplicht te onderwerpen aan drugstests. Opvallend genoeg schitterde hij tijdens het debat zelf door afwezigheid. Zijn fractiegenoot Nilab Ahmade moest het vuile werk opknappen, zichtbaar ongemakkelijk, en iedere vraag ontwijkend. Meer steun kreeg Velduyzen op social media, met name uit de kringen van activisten en demonstranten, die zijn beweringen vrijwel letterlijk papegaaiden onder het motto: als het op Facebook staat is het waar.
Chemisch ontregeld
Volgens het Trimbosinstituut gebruikte in 2023 iets minder dan 3 procent van de Nederlandse bevolking wel een keertje drugs. Cocaïnegebruik is hier weliswaar niet strafbaar en maatschappelijk steeds normaler – onder Zuidas-types, BN’ers en feestpubliek net zo ingeburgerd als een biertje – maar binnen de politie gelden andere normen. Wie gebruikt, vliegt eruit. Terecht: gebruikers houden de drugsmarkt draaiende, en geen agent wil naast een collega lopen wiens beoordelingsvermogen chemisch is ontregeld. Binnen het korps zijn drugsgebruikers simpelweg persona non grata.
Drugstests
Tuurlijk, er zullen heus agenten zijn die buiten de lijntjes kleuren. Maar het beeld van compleet doorgesnoven ME-pelotons is – alleen statistisch gezien al – flauwekul van het soort dat alleen opduikt in samenzweerderige fantasieën. Veldhuyzen weet dat donders goed. Hij is uit op effectbejag: slachtofferschap van demonstranten versterken, het vertrouwen in de politie ondermijnen en de ordehandhaving bij demonstraties frustreren. Zijn voorstel voor drugstests is daar het perfecte wapen voor – een symboolmaatregel waarmee hij ongeacht de uitkomst kan scoren: de motie weigeren zaait twijfels, toegeven genereert een enorme poespas rondom drugstesten.
Als Veldhuyzen zijn motie indient, mag hij hopen dat hij meer in handen heeft dan wat loze kreten op X. Want tenzij hij daadwerkelijk een peloton snuivende ME’ers kan presenteren, doet hij er beter aan het voorstel te begraven waar het thuishoort: in de prullenbak
* Laatste revisie op 12 april 2025 door Redactie AC
In de afgelopen jaren woonde of verbleef Yvette Smith in achtereenvolgens Overtoomse Veld, Slotervaart, de Bijlmer en Watergraafsmeer, om via Oud-Sloten uit te komen in het immer schilderachtige Bos en Lommer.
In het wild kun je Yvette tegenkomen op de terrasjes van zaken als "Edel", "'t Pakhuys", "Olijfje" of "Blauw aan de Wal". Of op de Gooise podia, waar ze vaak met haar bandje te vinden is.
Yvette werkt en verblijft momenteel voornamelijk in Nieuw-West, waar zij zich bezig houdt met de juridische kanten van jeugdoverlast. Daarvoor was ze onder meer hoofdredactrice van een vaktijdschrift voor musici, programmamaakster bij een lokaal televisiestation en arrangeur/repetitor bij een Amsterdams musicalgezelschap.
Oudere artikelen (2003-2019) van Yvette G. Smith vind je in het archief van AC: Yvette G. Smith.
- De doorgesnoven diender - 11 april 2025
- Laat ze maar hangen! - 21 juli 2024
- De rolstoel en de rondvaartboot - 6 september 2023