Geschreven doorSoms, af en toe, ontvang ik een berichtje van een buurtgenoot die bij mij haar beklag doet over iets wat haar dwars zit.
Zoals recent.
Dan wordt er mij een probleem voorgelegd.
Ik weet niet waar ik dit aan te danken heb. Waarom ik?
Ik ben de ombudsman niet en ook geen politicus. Godzijdank.
Waar komt dat toch door dat men mijn benadert?
Mijn trouwe blauwe ogen? Mijn betrouwbare uitstraling? Mijn atletische gestalte? Het feit dat ik recht door zee ben, een bonafide reputatie heb en te goeder naam en faam bekend sta?
Het is vrijwel altijd een vrouw en vrijwel altijd een klacht over iets waar ik machteloos tegenover sta en niet meer aan kan doen dan er op deze plek een potje over zeuren, klagen, mekkeren of azijnzure stukjes over schrijven.
Hetgeen ik dan trouwhartig doe, want ik waak ervoor vrouwen met verwachtingen tegen me in het harnas te jagen. Voor zover dat binnen mijn mogelijkheden lig althans.
En ik schep ook een zeker genoegen in zinloos een stukje zoals dit te tikken.
Waar ging de laatste klacht over? Over woningverhuurder de Alliantie die er een sport van maakt om negatief in het nieuws te komen.
Stelletje #$%^**&%^@**!!!!!!
De dame die me het bericht toestuurde, stuurde ook een foto mee.
Daarop was een stapeltje natgeregende vlonders, een tafelblad en twee verwaarloosde plantenbakken te zien.
Erachter de zijkant van een persoon in een zwarte jas, met een zwarte hoodie en een gele handschoen.
Dit alles tegen de majestueuze gevel van het Entrepotdok in Amsterdam.
De restanten van het dakterras dat op last van de Alliantie moest worden verwijderd. Iets waar een zenuwslopende strijd aan vooraf was gegaan waarbij de bewoonster roemloos het onderspit dolf.
Ze stuurde een foto van 9 december toen de zooi harteloos op straat werd gegooid. “Daar ligt het nu bijna een maand later nog”, voegde ze er aan toe.
Het is inderdaad opnieuw een voorbeeld van de ongekende klunzigheid van die knurften van Alliantie en het is maar dat u het weet.
* Laatste revisie op 5 januari 2023 door Redactie AC
Rob,
mag ik zeggen dat ik niet begrijp waar dit stukje over gaat? Over wangedrag van de Alliantie (waarom dan, hebben ze iets onterecht gedaan, zoals die mevrouw en jij suggereren?), of omdat je lastiggevallen wordt met vragen door (vrouwelijke) buurtgenoten die denken dat jij enige invloed op het bestuur van wat dan ook hebt? Dan denken ze blijkbaar dat je wel een soort politicus bent – buurtpoliticus?-, ik ken dat, maar ik was werkelijk lokaal politicus. Zonder verdere informatie over dit ‘vermeend wangedrag’ van de Alliantie komt niemand een stap verder: Lijkt me handig dat je als je een dergelijk stukje schrijft, je wat meer informatie geeft, anders kan die mevrouw beter direct naar AC schrijven…
Begrijp best waar dit stukje over gaat. Men noemt dat fatsoen normen die helaas niet meer aanwezig zijn. Mijn zus is onlangs overleden. Woonde in tuttifruttie dorp op noord. De woning dient leeg te worden nagelaten. Echter is er te weinig familie of wonen te ver om dat uit te voeren. Zus had een eigen CV install laten aanleggen. Zonde als die ook moet verdwijnen. Met de woningbouw werd overeengekomen dat zei de CV install overnamen en men daarvoor de overbodige huisraad van zus zou verwijderen. Prima deal voor de woning bouw en wij verlost van een taak die moelijk voor ons was uit te voeren. Er werd op donderdag geruimd want dan word ook het grof vuil die dag opgehaald. Helaas ophalen was in de ochtend, maar de woning werd pas in de middag geruimd. Prima samenwerking dus. De zondag er op was besloten dat die paar familie leden nog eenmaal bij elkaar kwam in de woning van zus. Meteen bij inrijden in de straat viel het op dat er een enorme berg huisraad veregend en verspreid bij het vuil ophaal punt lag. Jawel, de huisraad van mijn zus plus wat de buurt er ook bij heeft gezet. Teer hartig ben ik niet maar het is voor de nabestaande en buren naar om te zien hoe er met iemand zijn spullen word omgegaan, speciaal in dit geval. Een beetje gevoel moet ik constateren bestaat niet meer. Ondanks meerdere keren telefoneren door geschokeerde buren is er niet gereageerd door de verantwoordelijke instanties. Ik denk dat het stukje van Rob de boodschap duidelijk maakt. De verharding van de maatschappij is niet te stoppen. En zeker niet in een stedelijke omgeving.
Ed ,
dit begrijp ik wel, en vind het hardverscheurend dat een woningcorporatie zo ‘op de regels’ let, zeker als er mondelinge afspraken zijn gemaakt. Zo ga je niet met mensen om, zeker niet bij een sterfgeval. In dit kader begrijp ik de context van Rob z’n bijdrage (klacht) ook beter. Je laatste zin treft me: ‘de verharding (en verruwing) in de maatschappij is niet te stoppen’, dat onderschrijf ik helemaal. Ik zou erbij willen zeggen: niet alleen in een stedelijke omgeving, ook in de landelijke contreien is de verharding en botheid van m.n. overheidsinstellingen goed waar te nemen. Het is aan de burgers om een zorgzame en liefdevolle samenleving te herstellen, daarvoor hoeven we niet op de overheid te rekenen…
Bart.
Mooi dat je het nu ook ziet. Altijd fijn als je iets kan delen met anderen waar dan begrip voor is. Een over groot deel van de mensen heeft vast ook niet veel op met de verharding. Die mensen zijn waarschijnlijk de zwijgende meerderheid en te netjes om zich over zoiets banaals uit te spreken. Voorals nog word de verruwing door allerlei instanties inclusief de regering beleden of het een normale gang van zaken is. Om het tij te keren is een zeer lange adem nodig. Op dit moment lijkt het “vechten tegen de bier kaai”. Dank voor je positieve stukje schrijf werk.