Posted by 
Hij kon het dus wel.
Dat was mijn eerste gedachte toen ik dit schilderijtje zag tijdens de tentoonstelling voor 750 jaar Amsterdam in het H’art museum (ik blijf het een stomme naam vinden, hoe spreek je dit uit?) dat eerst Hermitage heette en oorspronkelijk een ouden-van-dagen gesticht onder de naam Amstelhof huisvestte.
Het is van een Amsterdamse schilder, opgegroeid in de Dapperstraat die zichzelf ‘een barbaarse schilder in een barbaarse tijd’ noemde en gierig en wantrouwend de wereld benaderde.
Lid van de COBRA groep die voornamelijk lelijke en knullige kunst produceerde en voor veel ophef zorgde met hun pogingen de hardwerkende burger te shockeren…
Karel Appel heb ik het hier over.
Inderdaad.
Daarna bezocht ik het horecagedeelte van dit museum en dat was weer ouderwets.
Er waren slechts een paar bezoekers, die bozig om zich heen keken.
Ik nam plaats aan een tafel en bestudeerde de menukaart die mij slechts moeizaam kon bekoren.
Toen gebeurde er een lange tijd niets.
Nergens was bedienend personeel te zien. Achter de bar stond een jonge vrouw nuffig de andere kant op te kijken.
Lauw sjoege.
Na een minuut of twintig besloot ik dat het genoeg was.
De maat was volg.
Ik trok mijn jas aan en vertrok.
Net kwam er een opgeschoten slungel aankopen met twee taartjes die hij neerzette bij de bozig kijkende mensen.
Eindelijk, hoorde ik ze zeggen met een zucht van verlichting.
Een kwartier later was ik thuis en deed me tegoed aan koffie en speculaas…
Dat vergoedde deze deprimerende Amsterdamse horeca-ervaring weer een beetje en het is maar dat U het weet.
* Laatste revisie op 22 december 2024 door Redactie AC