Een museum met appeltaart

Een museum met appeltaart. Zo zag ik meestal het Cobra Museum in Amstelveen. Ik ging er namelijk vooral binnen om even wat te snoepen tijdens de pianoles van mijn zoontje in de nabijgelegen muziekschool. Voor de kunst deed ik het eerlijk gezegd niet. Gratis toegang met de museumkaart, dat wel, maar het is een donker, ongezellig museum en veel Cobra-kunst is verdwenen. Speciale tentoonstellingen van Hundertwasser of Kahlo bezocht ik, maar vooral omdat het in de buurt was. Ik zie mezelf graag als respectloze cultuurbarbaar. Dan kan het altijd meevallen als ik ergens wél iets meer van weet.

En nu dreigt het Cobra Museum voor Hedendaagse Kunst financieel ten onder te gaan. De gemeente Amstelveen wil het niet langer ondersteunen. Er zijn torenhoge schulden. De subsidie valt in een bodemloze put.

Hoe moeilijk kan het zijn?

Ik ben een onbenul op dat gebied, maar toch voel ik de verleiding om te denken: hoe moeilijk kan het zijn om een niet al te groot museum te runnen? Het nabij gelegen particuliere Museum Jan loopt volgens mij lekker. En zo zijn er denk ik tientallen in dit land.
Mogelijk heeft de persoon die bij Cobra verantwoordelijk is voor de centjes, de beroemde uitspraak van Cobra-lid Karel Appel ook op zichzelf betrokken: “Ik rotzooi maar wat an.”

Het is wellicht niet helemaal vergelijkbaar, maar het kleine planetarium in Franeker van Eise Eisinga is een museum dat zojuist de Werelderfgoed-status heeft gekregen. Die kunnen straks waarschijnlijk de toeloop niet aan. Ik ben er een paar keer geweest. Heel boeiend en bovendien ook nog eens lekkere appeltaart op een mooi terras in de achtertuin.

Jeroen Krabbé

Ik moet toegeven dat het waarschijnlijk lastig is om moderne kunst onder de aandacht van de gemiddelde Nederlander te brengen en de jeugd heeft er misschien al helemaal geen belangstelling voor. Overigens was er in ieder kinderleven een periode waarin het zich wél bezighield met moderne en abstracte kunst. Waar komt anders de laatdunkende opmerking vandaan ‘dat kan mijn kleine zusje/broertje ook’?
Grappig in dat verband is, dat het Cobra Museum onlangs zélf een tentoonstelling maakte van kindertekeningen uit de hele wereld. Die zijn verzameld door Annefie van Itterzon en Jeroen Krabbé. Jeroen heeft er zelfs een paar kindertekeningen van zichzelf bij gedaan (‘Chagall Vis’, 1956). Hij kon het niet laten, de onverbeterlijke ijdeltuit. Maar ik mag hem ergens wel.

Dood paard

Misschien is het promoten van moderne kunst in het Cobra Museum als trekken aan een dood paard.
Wanneer het Cobra Museum goed aan de weg had getimmerd, had ik waarschijnlijk niet hoeven uitleggen wat Cobra eigenlijk is. Dat moet nu wel, denk ik. Heel kort dan: De Cobra-groep werd in Parijs opgericht door enkele Deense, Belgische en Nederlandse kunstenaars, waaronder Karel Appel. Cobra is de afkorting van Copenhagen, Bruxelles en Amsterdam. Tijdens de jaren vijftig en zestig sloten meerdere kunstenaars zich erbij aan. Belangrijke Nederlandse leden waren behalve Karel Appel de kunstenaars Constant en Corneille.

Het Cobra Museum in Amstelveen werd geopend in 1995. Aanvankelijk vooral om de collectie van verzamelaar J. Karel P. van Stuijvenberg te huisvesten. Blijkbaar zijn daar in het verleden nogal knullige afspraken over gemaakt, want op zeker moment verkocht meneer Stuijvenberg zijn verzameling en bleef het museum achter met een sterk uitgedunde collectie.

Bevlogen oproep

Jeroen heeft al een bevlogen oproep gedaan om het Cobra Museum te steunen.
“Anders is het straks een tapijthal”.
Ik weet het goed gemaakt: we dopen het Cobra Museum om naar het Krabbé museum. Hij schildert zelf ook niet onverdienstelijk en geniet in deze tijd meer bekendheid dan Cobra. Hij kan daar al zijn werk, sorry, zijn hele oeuvre ophangen.

De schouders van miljonair Marius

Het laatste nieuws is dat het Cobra Museum misschien gered kan worden door financiële garantstellingen uit de dikke portemonnee van miljonair Marius Touwen. Daardoor draait de gemeente Amstelveen nog niet direct de geldkraan dicht.
Het college gaat samen met Touwen de ‘schouders eronder zetten’. Hopelijk lukt het, al is het alleen maar vanwege de appeltaart. Of Karel Appel. In elk geval iets met appel. Maakt me niet uit.

* Laatste revisie op 23 september 2023 door Redactie AC