Messen in alle maten

Dit voorjaar meldde AT5 dat het wapenbezit onder jongeren, meestal tieners, schrikbarend is toegenomen.
En daarmee ook het aantal schiet- en steekincidenten en overvallen. Het is sindsdien alleen maar erger geworden.
Al decennia lang loop ik me te verbazen over het meest vreselijke wapentuig dat in allerlei zaken kennelijk vrijelijk mag worden verkocht. Van ijzerwinkel tot dumpzaak, er is altijd wel een grote vitrine met afschrikwekkende messen. Het is het gevolg van in mijn ogen het gevolg van lakse en knullige wetgeving, waarbij kool en geit moeten worden gespaard. De messen mogen alleen in deugdelijke verpakking over straat, maar dus wél worden verkocht. Want stel je toch voor dat we de armlastige middenstander beperken in zijn inkomstenverwerving!

De expert

Ik zag laatst een wapendeskundige op tv die de overheid adviseerde over de wetgeving. Ik begreep meteen hoe we aan die krakkemikkige wapenwetten kwamen, want ach, zo’n machete kon immers ook worden gebruikt om bos-uitjes te snijden en dat kon je toch moeilijk verbieden. Ik chargeer uiteraard, maar het betoog kwam er voornamelijk op neer dat niet de wapens de schuld waren maar de gebruikers. En de winkeliers die het spul aan minderjarigen verkochten. De bekende onzinredenering zoals we die ook kennen van de Amerikaanse NRA: Guns don’t kill people.

Vissers

Ik heb wel eens gevraagd in een ijzerzaak waarom ze dat spul verkochten. Ja, vissers hadden die messen nodig, was dan het antwoord. De visser als excuus voor wapenhandel. Laten we dan aan de visvergunning maar een messenvergunning koppelen. Zonder visakte geen mes. Kunnen we dat kulargument ook weer van tafel halen.

Kurkentrekkertje

Ik graaf in mijn geheugen. Als tiener had ik ook een mes op zak. Een Zwitsers zakmes, met zo’n krom kurkentrekkertje eraan. Ik geef toe: ik heb er wel eens iemand mee gestoken. Mezelf. Toen ik een stuk canvas aan het snijden was. Voor de rest gebruikte ik hem voor het schillen van mijn appeltje. Het kwam destijds niet in ons op om zoiets als wapen te gebruiken, ook niet ter afschrikking.

Stiletto

In die tijd was het meest beruchte wapen de stiletto. Als je zo’n ding had was je echt het mannetje. Daarmee verwierf je status en ontzag. Ronnie uit klas 2B had er eentje, die hij besmuikt maar trots toonde in een hoek van het schoolplein. Stiekeme Ronnie had zo’n ding ook wel nodig, want verder moest hij het doen met een aangeboren kwabbige lulhannes-uitstraling. De stiletto moest dit compenseren kennelijk.

Verbieden

Ik pleit ervoor dat we al die rotzooi rücksigloss uit de markt halen. De wapendeskundige zal nerveus gaan roepen hoe je dan een keukenmes onderscheidt van een dolk. Ik zal wel weer te simpel denken, maar waarom in de publieke ruimte niet domweg alle messen verbieden? In het OV zijn ze al verboden en daar wordt ook niet gezeurd over het verschil tussen een aardappelschilmes en een stiletto. En vooral ook de verkoop verbieden.

Dat scheelt denk ik toch substantieel aantal machetes, dolken, kukri knifes, stiletto’s, ochsenkopfen, jachtmessen, commando-dolken in de rugzakjes van brugklassertjes. Dan eten ze hun appeltje maar mét schil.

* Laatste revisie op 28 oktober 2020 door Redactie AC