Posted by 
Amsterdam gaat Haven-Stad ontwikkelen. Er is ruimte om in dit gebied gemengde woon-werkwijken te bouwen met 40.00 tot 70.000 woningen en 45.000 tot 58.000 arbeidsplaatsen in de komende 20 jaar. Inspirerende plannen die vragen oproepen over mobiliteit; zowel van mensen als van goederen.
De gemeente kijkt graag vooruit en organiseerde een workshop met experts over de toekomst van mobiliteit en stadslogistiek. Het werd een inspirerende sessie met aandacht voor schone deelmobiliteit, mobility-as-a-service, publiek-private samenwerking, autonome voertuigen, fietsen, mobiliteitshubs, openbaar vervoer en buurtlogistiek. En de bijbehorende subsidies.
Wat voor wijk wil je zijn en voor wie?
Er kwamen vooral oplossingen voorbij om de bewoners en werkenden zo snel mogelijk in en uit de wijk te krijgen; mobiliteitsaanbod, doorstroming en veel gemak. Waarom zou je de mensen steeds de wijk in en uit willen jagen? Het wordt toch wel een leuke wijk, hoop ik.
Ik verzuchtte aan de expertafel: ‘wat voor wijk wil je zijn en voor wie?’ Kies je voor de overmobiele Amsterdamse haast-hedonist of kies je ervoor de wijk zo in te richten dat je er juist wilt blijven. Hoe voorkom je pretmobiliteit? Kies je voor de verkeersfunctie of voor de verblijfsfunctie? Mobiliteit is geen vaststand feit, maar het resultaat van keuzes die mensen straks maken. Die keuzes kunnen je nog beïnvloeden.
Bij de inrichting van de wijk en de openbare ruimte zijn veel beleidsterreinen betrokken. Die werken vaak langs elkaar heen. De schaarse openbare ruimte is van ‘iedereen’ en ‘niemand’ tegelijk. Er zijn verschillende belangenorganisaties die strijden voor hun fiets, hun openbaar vervoer, hun parkeerplek of hun auto. Allemaal vragen ze om ‘meer’. Meer ruimte, meer voorrang en meer doorstroming. Zij willen een autostraat of, steeds vaker, een fietsstraat. Mobiliteit, en soms zelfs overmobiliteit, lijkt de norm te zijn bij de inrichting van straten.
Mensenwijken: sociale cohesie
Ik pleit voor een mensenstraten en mensenwijken. Zo’n straat waar slenteren, ontspannen en ontmoeten centraal staan. Een wijk die aantrekkelijk, veilig en inclusief tegelijk is. In zo’n nieuwe wijk als Haven-Stad heb je de ultieme kans om de meer dan 100.000 mensen in de wijk en niet de mobiliteit centraal te stellen…. nogmaals: wat voor wijk wil je zijn? Misschien moet we ons laten stimuleren door de Parijse 15-minuten plannen. Alles wat je nodig hebt op 15 minuten lopen (of, fietsen). Jouw winkels, gezondheidszorg, school, stamkroeg, sport, restaurantjes, werk en misschien wel je stille liefde.
* Laatste revisie op 24 november 2020 door Redactie AC
Wanneer gedacht wordt aan wijken waar je graag wilt wezen en ook verblijven (menselijke cohesie…?), mag men vóór de palen in de grond gaan wel kritisch overwegen hoe het er zal uitzien, architectenkeuze prijsbandbreedte niet vergeten. De meeste nieuwbouw uitbreiding wordt heden ten dage gerealiseerd en gedomineerd door afstotende betonnen dozen, waar je vanuit je hoge ramen goed soms zelfs wijds uitzicht hebt maar waaraan de voorbijganger in de kraag gedoken graag vlug voorbijgaat.
Mensenwijken zijn wijken waar mensen zich thuis voelen, simpel. Dat zijn over het algemeen geen hoogbouwblokken waar ooit ‘Blue movie’ gefilmd werd. (de Bijlmer), maar laagbouw met mogelijkheid tot gemeenschappelijke activiteiten. Jammer dat de norm van menselijke mogelijkheden door aannemers en projectontwikkelaars geminimaliseerd wordt tot ‘dozen met inhoud’, mensen, laat staan toekomstige bewoners wordt bijna nooit wat gevraagd…
Lastig, te duur, te complex!
Laat nieuwbouw nooit over aan projectontwikkelaars, deze ratten zijn slechts uit op geld, niet op maatschappelijk welzijn…
Er zijn hele mooie sociale wijken, ook in Amsterdam, dus laten we die kopiëren, er zijn genoeg archtecten die samen met toekomstige bewoners willen nadenken!