De ooievaars in het Amstelpark zijn terug, ze weer zijn veilig thuisgekomen.
Waar ze geweest zijn is de vraag. Vast ver weg in een lekker zonnetje.
Nu stonden ze lekker loom op hun nest van het lenteweer te genieten.
Hun kop pal in de wind.
Eronder stonden twee runderen van een onbekend ras eveneens met hun neuzen in de wind richting de Amstel, de molen en het beeld van Rembrandt..
Onbeweeglijk, aan de grond gekluisterd..
In de bomen rondom het weiland zaten zwarte vogels. Ook daar was weinig beweging te bespeuren.
Wel veel drukte aan de overkant, langs de Amstel waar deze dieren bewegingloos naar staarden.
Daar suisden de hele tijd op hoge snelheid wielrenners vol ware doodsverachting langs, in de bizarre shirts die deze groep sportfanaten kenmerkt met een blik op oneindig, verstand op nul, zich storend aan hinderlijk in de weg rijdende recreanten en passerende auto’s.
Er zat voor de molen een wegwerker in een oranje overal bewegingloos voor zich uit te staren met zijn rug in de wind.
Activiteit zijnerzijds viel niet te ontdekken.
Hij vierde wellicht in stilte de terugkeer van de ooievaars als voorteken van het voorjaar.
Op het moment dat die gedachte door mijn hoofd schoot begonnen de ooievaars te klepperen. Om hun behouden terugkeer te vieren en hun liefde te bezegelen.
Lente in de lucht.
Het is maar dat u het weet.
* Laatste revisie op 14 maart 2021 door Redactie AC