Een kijkje in de keuken van de KLM

Een kijkje in de keuken van de KLM, want onze vliegende milieucrimineel stuurde mij daarover trots een persbericht. Dat is altijd onverstandig, zo niet riskant. Zeker bij de KLM is de kans groot dat ik ermee aan de haal ga. Dus dat doe ik dan ook.
De KLM gaat op de culinaire toer en deelt mij opgetogen mee dat, en ik citeer min of meer, ‘topchef Rodrigo Oliveira uit São Paulo aan boord meehielp tijdens de bereiding en presentatie van de door hem in samenwerking met KLM gecreëerde maaltijden. Deze werden geserveerd aan passagiers in World Business Class en Premium Comfort’.

Kliekjes

Zo! Dus de paupers uit de economyclass hadden het nakijken! Deze elite-liflafjes gingen aan hún neus voorbij! Eveneens betalende KLM-klanten, maar zij moeten zoals gewoonlijk met lange tanden een doorgestoomd kipfiletje, wat aardappelsmurrie en drie verschrompelde doperwtjes naar binnen zien te werken. Of ze krijgen de businessclass kliekjes van de vorige dag, dat is ook mogelijk.

Het menu

Het door onze Rodrigo geknutselde menu omvat: Limabonen-vinaigrette met pompoen en kokosnoot, in annatto gemarineerde garnalen en bladgroenten. Sertaneja-salade: cherrytomaatjes, ingelegde rode ui, coalho-kaas en gemengde groenten.
Cassave-gnocchi, paddenstoelen, tucupi-saus en een saus van tulha-kaas.
Zeebaars, bakbananenpuree, spinazie, beurre blanc van paranoten.
Runderschenkel in wijnsaus, cassavepuree met mergpompoen, gesauteerde boerenkool, zoetzure pompoen.

Geen flauw benul

Ik kan niet zeggen dat ik hier nou trek van krijg. Maar als onversneden boerenlul heb ik dan ook geen flauw benul wat sommige termen betekenen. Ik hanteer de stelregel: gerechten die ik moet googelen, zijn te duur voor mij. Ik groeide op in een armlastig milieu en had nooit het voorrecht om kennis te maken met dit kapitalistisch krachtvoer.

Ik kon de verleiding niet weerstaan om toch enige woorden uit het vocabulaire van Rodrigo op te zoeken en kwam erachter dat het allemaal duurder klinkt dan het is. Dat moet ook wel, want ondanks deze dikdoenerij van KLM en Rodrigo Oliveira zijn het uiteindelijk ordinaire vliegtuigmaaltijden.

De gaarkeuken

Voor het imago van de KLM zou het misschien ook wel aardig zijn om jaarlijks een groots diner te organiseren voor alle mensen op de grond die dagelijks last hebben van hun vliegtuiglawaai en de royaal uitgestoten giftige stoffen. Eens kijken of Rodrigo Oliveira het koken voor de gaarkeuken beheerst: grote hoeveelheden en toch lekker. Voor 198.000 mensen op de grond. Want zoveel ervaren er geluidsoverlast van de KLM. Dan ben je pas écht een sterrenkok. Oké, vooruit, het mag in groepjes van duizend. Maar dan is hij dan toch nog wel even bezig, lijkt me, voordat hij de hele regio bediend heeft.

Uitkijken met koks

Niettemin heb ik het KLM-blauw vermoeden dat het allemaal toch weer enigszins op een koopje moest. Want wie is die Oliveira nu helemaal? Iedereen die tegenwoordig een pollepel kan vasthouden en z’n personeel kan afblaffen noemt zich maar chef-kok!
Waarom niet Gordon Ramsay? Of gaf dat teveel gescheld in de cabine? Jamie Oliver dan? Zal ook wel te duur zijn. Die knapen zijn multimiljonair.

Met koks is het sowieso uitkijken, ze zijn meestal heel agressief. En ze dragen lange messen (volgens het spreekwoord dan). Voor je het weet beginnen ze een eigen leger. Zie Jevgeni Prigozjin, de kok van Poetin. Met die man is het finaal uit de hand gelopen. Van kok tot oorlogsmisdadiger. Daar wil je als KLM niet mee geassocieerd worden.

Nou vooruit, dan toch maar Oliveira. Op voorwaarde dat hij zelf de afwas doet en dat het aantal KLM-vluchten wordt teruggebracht naar tienduizend per jaar. Dat scheelt meteen enorm in het aantal maaltijden. Het geld dat overblijft kunnen ze doneren aan de armen in São Paulo.

Ook gepubliceerd op de website van de auteur.

* Laatste revisie op 28 juni 2023 door Redactie AC