Twaalf weken ‘lockdown’ hebben ons leven veranderd. Bezoek aan de winkels en markten maakte plaats voor dagelijkse besteldiensten van Bol en Appie. De honger naar buitenlucht werd steeds groter, maar won het niet van de corona-angst. En als we als gingen wandelen voor een beetje frisse lucht, zochten we naar een plek waar we niemand tegenkwamen. 

Maar nu mogen we er weer uit. Terrassen en horeca zijn weer open. Met strikte anderhalvemetermaatregelen. Kroegbazen proberen zich te houden aan de coronaregels.
Hoewel ik inmiddels best zin heb in een vers getapt biertje en een bitterbal, valt dat toch tegen. 
Vaste stekjes zijn ‘volgeboekt’. Je mag maar twee uur zitten, je moet vooraf geld overmaken en de nodige formulieren invullen. Ben je gezond? Kom je samen wel uit een huishouden? 

Straf

En er is een straf nodig voor wie door de bekende Amsterdamse laksheid vervolgens niet komt opdagen. Sommige ondernemers heffen een corona-bonus om de zaak overeind te kunnen houden. De handhandhaving is strikt: zitten blijven!
Uitgaan wordt zo niets anders dan lijfsverplaatsing, want nu zit je aan een eenzaam tafeltje met dezelfde mensen met wie je al vier maanden zat opgesloten. De spontaniteit van even een biertje halen, afspreken met vrienden, zomaar anderen ontmoeten, slap ouwehoeren of een stevig gesprek, is weg. 

Ik mis de oude sfeer. Dan blijf ik liever thuis en trek op het balkon een goede fles rosé open met een paar vrienden. Anderen kiezen voor het park of de stoep voor de deur voor hun wittewijnfeestjes.
Alles voelt nu anders. En volgen we met elkaar braaf de Rutte RIVM-regels of volgen we Maurice de Hond? Waar de één denkt dat ons niks kan gebeuren, ‘Met 14.000 mensen op de Dam ging het toch ook goed?’, zit de angst voor een serieuze tweede golf er bij de meeste Amsterdammers diep in. 

Lastige tijden

Gewoontes veranderen snel. De thuistap en Airfryer zouden wel eens een blijvertje kunnen zijn. Natuurlijk blijven we onze vaste stamkroegen steunen. Anders is er straks nergens meer om heen te gaan. Zelfs met extra terrassen worden het lastige tijden voor de horeca. De Amsterdamse gast komt niet zomaar terug. Ondernemers moeten met elkaar aan de slag om nieuwe klanten te verleiden naar hun buurt te komen.

Met dank aan Bert Nap.

14 x, 1 va (291023)

Eén reactie

  1. Misschien niet over de hele linie de gevolgen laten uitrollen.
    Maar we kunnen in Amsterdam in normale tijden best met wat minder horeca, dus het is geen wereldramp wat nu geschiedt. Misschien wat sturen op wat blijft en wat wel mag vallen. Saneer op fastfood, zou ik zeggen, op elke 25 meter een loket is veel te veel van ‘t goede, alleen al uit oogpunt van volksgezondheid.

    Avatar Van John Zwart John Zwart

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.