Van de Prins geen kwaad

Ik denk niet dat ik hem ga lezen, het boek “Zakenprins” van Michiel Couzy en Maarten van Dun, waarin de vloer wordt aangeveegd met de praktijken van Zijne Hoogheid Prins Bernhard Lucas Emmanuel Prins van Oranje-Nassau, Van Vollenhoven. Het is niet dat ik nou zo’n anti-monarchist ben of iets heb tegen slim zakendoen, maar in dit geval ben ik bang dat ik me alleen maar onnodig boos ga maken.

Prins Bernard junior, zoon van Prinses Margriet en meester Pieter van Vollenhoven, staat onder het gemene volk bekend als de “pandjesprins”. Alleen al in Amsterdam bezit de prins zo’n 350 panden, hetzij op eigen naam, hetzij via aan hem gelieerde BV’s. Deze panden, voor een groot deel in de Pijp en andere populaire wijken, worden verhuurd voor prijzen die in de sector bekend staan als “marktconform”, wat in Amsterdam synoniem is aan “onbetaalbaar”. Daarmee lijkt de prins op z’n minst medeverantwoordelijk te zijn voor de heersende vastgoedgekte in de binnenstad, waardoor het voor de gewone Amsterdammer vrijwel onmogelijk is om binnen de ring een betaalbare woning te vinden.

Huisjesmelker van het jaar

In 2017 werd de prins door het Parool benoemd tot huisjesmelker van het jaar, niet alleen vanwege zijn bijdrage aan de overspannen huizenmarkt, maar ook vanwege het herhaaldelijk overtreden van verhuurdersregels en het onder druk zetten van ongewenste huurders. Dit jaar nog kwam de Partij van de Arbeid met een initiatief tot het instellen van de Prins Bernardtax, een belastingmaatregel om de huizenmarkt enigszins los te weken uit de greep van een beperkt aantal vastgoedmonopolisten. Bernard junior was “not amused”, men moest hem alleen maar hebben omdat hij van Koninklijke bloede was en dat hij de regels overtrad, dat deden anderen toch ook?

Hoe je ook verder over het instituut en de ontwikkelingen in het afgelopen jaar denkt, ons koningshuis doet het nog steeds lang niet zo gek en heeft nog best wat draagvlak over. Nederlanders ervaren de leden doorgaans als betrokken, benaderbaar, modern en sociaal. Naast wat geharrewar over boten, Griekse vakanties, landgoederen en jachtpartijtjes, blijven échte vorstelijke schandalen achterwege. Maar ook buiten de grenzen doen ze het goed en profileert het koninklijk paar zich als een ultieme promotiemachine voor Nederland als handelsland. Een telg die als een ware landvorst het gemene volk met woekerprijzen tot buiten de stadspoorten jaagt ten gunste van adellijke vriendjes en de gegoede burgerij kan daar dan ook nooit in goede aarde vallen.

Lasten en lusten

Dat de prins er van baalt dat hij vanwege zijn afkomst onder een vergrootglas ligt begrijp ik wel. Waarom extra gestraft worden omdat je bij een familie hoort waar je zelf niet voor gekozen hebt? Maar tegenover de lusten staan ook de lasten. De naam Oranje-Nassau van Vollenhove is een beter smeermiddel dus dan De Vries, Jansen, De Jong of Smith en opent in het circuit ongetwijfeld deuren die voor anderen gesloten blijven. Twee jaar geleden liep de prins op Koningsdag nog met z’n familie in de stoet door Leiden, misschien om te kijken of er in de pittoreske binnenstad nog wat pandjes te scoren waren, maar wel in het gevolg van zijn neef, de Koning. Toen zat zijn afkomst dus kennelijk níet in de weg.

Toch zou het niet eerlijk zijn het zakelijk succes van de prins uitsluitend toe te schrijven aan zijn afkomst. Bernard is een uiterst slimme gast die platgetreden paden mijdt en kansen pakt waar anderen ze laten liggen. Mocht hij zich dan ook érg gehinderd voelen door zijn naam en titel dan zou hij eens moeten overdenken om daar afstand van te doen en verder door het leven te gaan als iedere andere, schimmige pandjesbaas. Gewoon als B.L.E. van Vollenhove in het telefoonboek en alleen op verjaardagen met de kids op visite bij Ome Lex en Tante Max. Dan komt er ook geen gezeur van als hij eens een leuke pied-à-terre voor z’n neef in de Pijp regelt. Wel voor een marktconforme prijs natuurlijk.

• Over
• Laatste berichten

Yvette G. Smith

Auteur

In de afgelopen jaren woonde of verbleef Yvette Smith in achtereenvolgens Overtoomse Veld, Slotervaart, de Bijlmer en Watergraafsmeer, om via Oud-Sloten uit te komen in het immer schilderachtige Bos en Lommer.

In het wild kun je Yvette tegenkomen op de terrasjes van zaken als "Edel", "'t Pakhuys", "Olijfje" of "Blauw aan de Wal". Of op de Gooise podia, waar ze vaak met haar bandje te vinden is.

Yvette werkt en verblijft momenteel voornamelijk in Nieuw-West, waar zij zich bezig houdt met de juridische kanten van jeugdoverlast. Daarvoor was ze onder meer hoofdredactrice van een vaktijdschrift voor musici, programmamaakster bij een lokaal televisiestation en arrangeur/repetitor bij een Amsterdams musicalgezelschap.
Oudere artikelen (2003-2019) van Yvette G. Smith vind je in het archief van AC: Yvette G. Smith.

Laatste berichten van Yvette G. Smith (alles zien)

• Laat ze maar hangen! - 21 juli 2024
• De rolstoel en de rondvaartboot - 6 september 2023
• Preventief fouilleren is stom (gemaakt) - 12 december 2022