Wat is er mis met de Amsterdamse verkeersplannen?

Bewoners van de binnenstad maken zich terecht vaak zorgen over de verkeersplannen. Bijvoorbeeld de parkeervrije Herengracht, de Marnixstraat die weer een snelweg wordt en de toegang tot de Singelgrachtgarage. Bewoners van Amsteldorp kregen onlangs nog gelijk. Na protest zijn de plannen gewijzigd en blijft hun straat tweerichtingsverkeer. Op de artist impressions ziet het er fraai uit. Maar het is niet wat de bewoners graag willen. Wat is er toch mis met de verkeersplannen van Amsterdam?

Bij de plannen ontbreekt steevast een duidelijke beschrijving van de bestaande situatie. Alleen tekeningen zeggen niks over de feitelijke situatie en het ruimtegebruik. Er ontbreekt een goede analyse van de bestaande verkeersstromen: voetgangers (mobiel of minder mobiel, bewoners of bezoekers), Ov-gebruikers, fietsers, voertuigen enzovoort. Wat zijn de huidige problemen vanuit ruimtenormen (zoals het ontbrekende beleidskader ruimte voor de voetganger), normen voor verkeersveiligheid, oversteektijden of loopbaarheid (groentijden), inclusiviteit en wat de ervaringen van gebruikers.

Zonder spelregels een bende

Wat de plannenmaker willen bereiken en voor wie, blijkt nergens uit. Alleen tekeningen zeggen niks. Bekijk de plannen eens door de ogen van een spelend kind of oudere die minder mobiel is. In de plannen ontbreekt een risico-analyse van waterbedeffecten en ander ongewenst gedrag. Nieuwe openbare ruimte trekt nieuwe functies aan. Zonder spelregels wordt het een bende.

Zorgwekkend is dat de plannenmakers de nieuwe Omgevingswet niet lijken te begrijpen. De Omgevingswet beoogt het in onderlinge samenhang bereiken en in stand houden van een veilige en gezonde fysieke leefomgeving. Verkokering van beleid bij de openbare ruimte is ongewenst. De omgevingsvisie dient te worden opgevolgd door een omgevingsplan en programma’s. Het omgevingsplan is het belangrijkste instrument voor een samenhangende regulering van activiteiten in de fysieke leefomgeving. Een integraal verkeerscirculatieplan voor de buurt is wel het minste dat de bewoners mogen vragen.

Lappendeken

Er liggen voor fiets, voetganger en auto (e horecaterrassen) nu losse en niet afgeronde plannen. Als je die plannen bij elkaar optelt dan moet de openbare ruimte twee keer zo groot worden. Dan kan natuurlijk niet. Er worden geen fundamentele keuzes gemaakt. Je verwacht eerst een samenhangende aanpak voordat je ruimte, tijd en geld weggeeft. Dat kun je maar één keer goed doen. Zeker met de huidige tekorten op de gemeentelijke begroting. Anders resteert een onsamenhangende lappendeken waarmee niemand blij mee is. Dat begint met eerste eens goed naar de Amsterdamse bewoners en ondernemers te luisteren.

* Laatste revisie op 7 april 2023 door Redactie AC